|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่ และทุกท่านค่ะ
เมื่อเช้าเข้ามาทักทายไปรอบนึงแล้วหละค่ะ พี่เชอรี่ พี่ก๊อกน้ำ
แต่ก็หายจ้อยอีกตามเคยแหละค่ะ ไม่ทราบว่า เป็นเพราะอะไร
กด บันทึกข้อมูล แล้วก็จะเออเรอร์ขึ้นมาเลยน่ะค่ะ
พี่เชอรี่ รีบนัดหมอนะคะ เป็นห่วงค่ะ อย่าลืมว่า ลูกยังเล็ก
สามีก็ยังเด็กค่ะ 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ดีใจจังเลยค่ะ รอบนี้ ไม่หายแล้ว  แหม.. โจรที่ไหน
ขโมยตะไคร้ สงสัยเมียให้ทำต้มยำตอนดึก แกล้มเหล้าละมั้งคะ
วันก่อน ได้ดูแปลงผักที่พี่นัท ส่งมาให้ดูแล้วหละค่ะ บรรยากาศ
คล้ายกับบ้านเราเลยนะคะ อยากมีระเบียงแบบนั้นบ้างจังเลยค่ะ
แต่ที่ญี่ปุ่นเนี่ย หน้าร้อน ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ยุงเยอะ
มากกกกกกกกกกค่ะ บางตัวก็ดื้อยา มีทั้งตัวเล็กตัวใหญ่
|
|
|
|
|
|
|
นัทฯ
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่ และทุกๆท่านค่ะ
เข้ามาอ่านทุกวันแต่ไม่มีเวลาโพสท์ข้อความ เพราะยุ่งอยู่กับหลานๆ
สองสาวลูกน้องสาวคนกลาง 8 ขวบ กับ 3 ขวบค่ะ ลูกน้องสาวคนเล็ก 1 ขวบ 8 เดือน
พออยู่รวมกันเหมือนกับชั้นอนุบาลเลยค่ะ ป้าล่ะเวียนหัว,มึนหัวไปหมด
ส่วนลูกชายตัวเองโตเป็นหนุ่มแล้ว กลับมาคราวนี้ไม่ค่อยอ้อนแม่เท่าไร
วันนี้ไปทำใบอนุญาตขับขี่สากลมาค่ะ เจ้าหน้าที่ขนส่งบอกว่าพึ่งจะมีคำสั่งให้
สำนักงานขนส่งจังหวัดออกใบขับขี่สากลได้ เมื่อก่อนต้องไปขอทำที่กรมการขนส่งที่กรุงเทพฯ
สำเนาทะเบียนบ้าน,สำเนาบัตรประชาชน,สำเนาใบขับขี่,สำเนาพลาสปอร์ต ค่าธรรมเนียม 500 บาท
พรุ่งนี้ไปรับใบอนุญาติขับขี่ เจ้าหน้าที่เขาบอกว่าใบอนุญาตขับขี่ที่เรามีอยู่
ที่เป็นแบบสมาร์ทการ์ด ใช้ได้เฉพาะโซนเอเชีย ถ้าเป็นที่ยุโรปต้องขอใหม่อีกค่ะ
ยังไม่ทราบว่าจะมีอายุใช้งานได้กี่ปีค่ะ ลืมถามเจ้าหน้าที่
อยากจะมีใบอนุญาติขับขี่ไว้ค่ะ เพราะอยู่ที่โน้นจะไปทำธุระ ไปซื้อของต้องเดินค่ะ
ไปซุปเปอร์มาเก็ตต้องเดินถึง 1.5 กิโลเมตร หอบของพรุงพรัง ทั้งหอบทั้งหิ้ว 
ไม่กล้าขับรถไป กลัวเกิดอะไรขึ้นมาแล้วมันจะยุ่งเพราะไม่มีใบอนุญาติ
พี่เพิ่งจะลองปลูกผักปีแรกค่ะยีนส์ ถ้าข่ากับตะไคร้ปลูกขึ้นพี่จะส่งรูปให้ดูค่ะ
พี่เชอรี่ไปหาหมอตรวจสุขภาพหรือยังค่ะ ทุกคนเป็นห่วงนะ อย่าห่วงแต่ทำงานทำเงิน
เหมือนที่คุณก๊อกบอก ห่วงสุขภาพตัวเองไว้ก่อน
ขอบคุณ คุณก๊อกน้ำที่ให้กำลังใจ สู้ไหวค่ะ คงไม่เหนือบ่ากว่าแรงค่ะ
คิดเสียว่าทำเพื่อคนที่เรารัก ไม่นานเธอคงโตเป็นผู้ใหญ่ มีความคืดความอ่านดีขึ้น
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นัทฯ
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่ และทุกๆท่าน
พี่เชอรี่หายไปใหนน้อ ไปหาหมอหรือยัง หรือว่ายังยุ่งกับงาน
ห่วงสุขภาพบ้างนะค่ะ สุขภาพดี ร่างกายแข็งแรง ค่อยทำงานต่อค่ะ
น้องยีนส์พี่ไปรับใบอนุญาติขับขี่แล้ว ถามเจ้าหน้าที่ขนส่งให้ด้วยค่ะ
ตอนนี้เขาเปิดให้ขอทำใบอนุญาติขับขี่สากลที่กรมการขนส่งจังหวัด
ทั่วประเทศค่ะ พี่ก็ถามย้ำว่าที่ฉะเชิงเทราทำได้มั๊ย เขาบอกให้ไปขอทำที่
กรมการขอส่งจังหวัดเลยค่ะ
ลูกๆของยีนส์น่ารักจังค่ะ รู้จักมีระเบียบวินัยตั้งแต่เด็ก แต่เด็กที่บ้านพี่
โตแล้วคงดัดยาก ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก อะไรๆ ก็ต้องฉันก่อน ต้องทำใหฉัน
ขนาดนั่งกินข้าวด้วยกัน พอกินเสร็จก็ลุกเลย
จานข้าว แก้วน้ำ เศษอาหารก็วางไว้อย่างนั้นแหละค่ะ
ถ้ายกไปกินหน้าทีวีในห้องรับแขก กินเสร็จก็ทิ้งไว้ที่นั่นแหละค่ะ
ข้าวของใช้แล้วก็ไม่เคยเก็บ ถ้าวันใหนพี่หงุดหงิด ก็จะเก็บถังขยะเลย 
โดยเฉพาะรองเท้า กับถุงเท้าที่ชอบถอดทิ้งไว้กลางรับแขก (เผลอบ่นอีกแล้ว) 
คือบ้านพี่จะใส่รองเท้าเข้าในบ้าน กลับไปไม่รู้จะเจออะไรบ้าง
แต่ที่แน่ๆคือต้องอดทนให้มากๆ เฮ้อ!! เหนื่อยใจ ไม่ค่อยอยากจะกลับเลย
|
|
|
|
|
|
|
|
หนุ่มฯ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
วันนี้เป็นวันที่โอทีออก ที่ทำงานมีตลาดนัด มีแม่ค้าและพ่อค้านำของใช้และของกินจิปาถะมาวางขาย ส่วนมากสินค้าที่ขายดีคือของกิน แต่สงสารจังพอเที่ยงกว่าๆ ฝนก็เริ่มปรอยลงมา ทำให้หลายรายรีบเก็บข้าวของ ยิ่งเป็นประเภทเสื้อผ้าด้วยแล้ว ยิ่งน่ากลัวว่าราจะขึ้น ถึงจะมีเต๊นท์หรือร่มกางให้ก็ตาม อาหารมื้อกลางวันก็กินส้มตำที่เขานำมาขาย แต่ว่าไม่ค่อยอร่อยเพราะเขาตำมะละกอแป๊บเดียว ทำให้เนื้อมะละกอมันไม่เข้ากับน้ำอย่างเต็มที่ รสชาดจึงไม่เข้าไส้เสียทีเดียว บวกหมูทอดและเนื้อทอด ข้าวเหนียวมาพร้อมกับขนมจีน ถ้าใครยังไม่อิ่มก็กินก๋วยเตี๋ยวไก่มะระหรือก๋วยจั๊บน้ำข้นต่อได้เลย ส่วนของหวานเล่นลอดช่องเผือกน้ำกะทิแก็เผ็ดได้ชะงัดนัก
คุณเชอรี่โดนขโมยตะไคร้ไปเสียแล้ว นึกเสียว่าเป็นการทำทานไปเถิด อย่าไปโกรธให้เสียอารณ์เราดีกว่า ความจริงที่ต่างจังหวัดน่าจะขอกันดีๆ นะ ที่บ้านอยุธยาปลูกผักไว้มากมายจนกินไม่ไหว เพื่อนบ้านมาขอเราก็ให้ วัฒนธรรมแห่งการแบ่งปันยังมีอยู่แทบทุกครัวเรือน ถึงความเจริญจะเข้าไปเต็มๆ แล้วก็ตาม กลับจากพบแพทย์ก็อย่าลืมมาเล่าอาการให้ฟังกันบ้าง ทุกคนในบ้านนี้เป็นห่วงเจ้าของบ้านผู้ใจดีกันทุกคน
คุณยีนส์ก็มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับลูกสาวที่น่ารักเช่นเคย อ่านไปอดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ แถมนึกภาพพจน์ตามไปอีก
คุณนัทก็ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่แล้ว ถึงจะเหนื่อยกับลูกหลานที่เมืองไทย แต่คงไม่เหนื่อยใจเท่าที่ต่างประเทศเป็นแน่ สู้ๆ อย่าท้อ เป็นกำลังให้อยู่เสมอ
คุณหนุ่มงานนี้โผล่มาได้แล้ว นึกว่าไปไม่กลับเสียอีก หลงคิดถึงทุกครั้งที่เข้าในบ้านนี้ มีการเปรียบเทียบเราเสียภาพพจน์เลย ทำงานอยู่การประปานครหลวง ก็ต้องเกี่ยวข้องกับก๊อกน้ำหรือน้ำก๊อกนั่นแหละ พ่อคุณเล่นไปเปรียบกับท่ออย่างอื่นเสียนี่ ไม่โกรธหรอก ถือคติเหมือนกันคือ เขารักดอกจึงหยอกเล่นน่ะ ก็ขอให้คุณหนุ่มรักษาสุขภาพให้แข็งและแรงก็มีอยู่ตลอดไปเช่นกัน
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้ใกล้วันเกษียณอายุของพนักงาน ที่เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ก็ไม่ต้องมาทำงานกันแล้ว มีบางคนลืมมาทำงานเฉยเลย การกินเลี้ยงส่งเกิดขึ้นแทบทุกหน่วยงาน บางที่ก็ไปเที่ยวนอกสถานที่โดยไปในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ผู้เษียณบางรายรับเลี้ยงแทบไม่ไหว เพราะอยู่มาทนและอยู่มานาน จึงมีคนรู้จักและให้ความเคารพ ก่อนจากกันจึงต้องเลี้ยงส่งกันอย่างครึกครื้น ที่ทำงานมีชมรมผุ้สูงอายุให้พนักงานที่เกษียณได้สมัครเข้าเป็นสมาชิก จะมีกิจกรรมและมีการพบปะพูดคุยกันอยู่เสมอ ในบางโอกาสก็จะไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ที่เหมาะกับคนวัยนี้ บางคนช่วงทำงานมีร่างกายแข็งแรง พอเกษียณเท่านั้นโรคภัยไข้เจ็บถามหากันให้วุ่น การอยู่บ้านเฉยๆ โดยไม่มีงานอดิเรก ทำให้ร่างกายไม่มีการใช้พลังงาน นั่งกินนอนกินไม่ช้าเดี้ยงทุกราย
คุณเชอรี่เงียบเลย เป็นอย่างไรบ้าง เป็นห่วงอยู่
คุณนัท คุณคนไกลบ้าน เหมือนกันจ๊ะ สบายดีหรือเปล่า
คุณยีนส์กำลังเพลิน เห็นเข้าไปเที่ยวมาหลายกระทู้แล้ว เรื่องอาหารการกินไม่ต้องห่วง เวลากิน ก้อกฯ จะกินเผื่อทุกคนในบ้านนี้อยู่แล้ว จนตอนนี้นำหนักเพิ่มขึ้นมาสามกิโล เริ่มมีห่วงยางรอบหน้าท้อง สามีก็คอยตำหนิติเตียนอยู่เสมอ ถ้าปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้เป็นผีบ้าเหรือกลายร่างเป็นตุ่มสามขาเมื่อไรเป็นโดนค่อนขอดด้วยวาจาแถมหางตาที่เขียวอีกต่างหาก ไม่เหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ เลยออกหวานเชื่อมจนน้ำตาลยังอาย นี่แหละหนาผู้ชายพายเรือ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีตอนเช้าค่ะ ทุกท่าน
พี่เชอรี่สบายดีหรือเปล่าคะ หายไปเลย ทุกคนเป็นห่วงนะคะ
ถ้าพอมีเวลา กรุณาส่งข่าวบ้างนะคะ 
เช้านี้ มาเปิดบ้านแต่เช้าแหละค่ะ เหมือนเคย มายู จัง ตื่น
ตอนตีห้าครึ่ง เช่นทุกวันค่ะ แต่วันนี้ น้องไมยังไม่ตื่นจากที่
นอนเลยค่ะ สงสัยอากาศกำลังสบาย ๆ ไม่ร้อนมั้งคะ ก็เลย
นอนเพลินค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
วันนี้ตอนเช้ามาทำงานโดยรถเมล์ นานๆ ขึ้นทีไม่รู้เรื่องราคาเลย พ่อเจ้าประคุณสามีที่เคารพเกิดลุกไม่ไหว ปวดหัวแต่ตัวไม่ร้อน เนื่องจากเมื่อคืนกลับมาบ้านตีสาม ไปกินเลี้ยงงานเกษียณอายุนายเก่าตั้งแต่สิบโมงเช้าลากยาวมาถึงรอบดึก กินจนลืมรับเมียกลับบ้านตอนสี่โมงครึ่ง เมื่อวานเราเลยต้องนั่งรถแท็กซี่กลับเอง เมื่อตอนสี่โมงเย็นวันนี้ โทรหาเราบอกว่ามารับไมไหว เพราะอาการยังไม่ดีขึ้น ขอให้เราซื้อแบนร์ขวดเขียวไปฝากหน่อย เพลียจนไม่มีแรงแล้ว กินน้ำทั้งวันยังอาเจียนออกมาจนหมด เชอะ นึกว่าเราจะสงสารหรือ เมื่อคืนเลยดัดนิสัยโดยให้นอนหน้าบ้านแต่อยู่ในบริเวณรั้ว พอดีมีเก้าอี้นอนและนั่งให้พร้อมเสร็จสรรพ แต่ท่าทางยุงจะมากเห็นตอนเช้าตัวลายเลย สามีกินเหล้ากับเพื่อนและติดลมจนลืมเมียเป็นประจำ เราเองปล่อยปละละเลยมาจนเคยตัว ไม่อึไม่เรอพ่อก็ยังทำเหมือนเดิม ครั้งนี้ทนไม่ไหวแล้วเลยต้องเล่นบทเป็นแม่มดใจร้ายกันเสียที สงสารก็สงสารเพราะพ่อแกเล่นมาเคาะประตู แล้วครวญครางให้เราสงสาร เราจึงหาอุปกรณ์อุดหูจะได้ไม่ได้ยิน เดี๋ยวเกิดใจอ่อนขึ้นมาอีก
คุณเชอรี่หายเงียบไปเลยนะ สงสัยขายของดีจนไม่มีเวลา เป็นห่วงเรื่องสุขภาพ รอฟังข่าวอยู่จ๊า
คุณยีนส์ก็ยังเป็นขาประจำเหมือนเดิม ดีแล้ว ก้อกฯ เองจะได้ไม่ต้องมาคุยอยู่คนเดียว เรื่องเป็นเซียนบอร์ดน่ะไม่ได้ตั้งใจ มีเวลาว่าง เพราะไม่มีลูกกวนตัวแต่มีผัวกวนทีนอยู่ การโพสทำให้คลายเหงาไปได้เหมือนกัน แต่ก่อนใช้วิธีอ่านหนังสือนิยายเรื่องแปล จนสายแย่ไปมาก ใช้วิธีเช่าหนังมาดูที่บ้านก็ดูจนเบื่อแล้ว จนมาถูกใจที่คอมฯ นี่แหละ เพราะมีหัวข้อให้เลือกตอบอย่างมากมาย จนเดี๋ยวนี้รู้จักนิคเนมขาประจำหลายคนเหมือนกัน
คุณนัทและคุณคนไกลบ้าน รวมถึงคุณหนุ่มฯ ซำบายดีบ่
|
|
|
|
|
|
|
|
คนไกลบ้าน
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
วันนี้เป็นวันหยุด ทุกคนคงพักผ่อนอยู่กับครอบครัว วันนี้ก้อกฯ เองได้พักผ่อนอยู่กับบ้าน ตอนเย็นถึงจะกลับอยุธยา ต้องรอให้แฟนออกเวรมาก่อน วันนี้แดดดีจังเลย ซักผ้าไว้ไม่เสียหลาย กว่าจะทำงานบ้านเสร็จก็เกือบครึ่งวันไปแล้ว ตอนบ่ายว่าจะพักผ่อนเสียหน่อย ก็อดมาโพสหาเพื่อนไม่ได้ เดี๋ยวเย็นๆ ก่อนกลับบ้านจะชะแว๊ปไปเดินตลาดนัดในหมู่บ้านสักหน่อย มีของมาขายมากมายทั้งสองฝั่งถนน ทำให้รถที่เข้าออกแล่นลำบากเหมือนกัน แต่ก็หยวนๆ กันไป ถ้อยทีถ้อยอาศัยน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าน่ะ
คุณคนไกลบ้านทำงานช่วยเหลือสังคมอย่างนี้ได้บุญดีนะ คนที่เดือดร้อนที่อยู่ไกลบ้านเขาไม่มีใครจริงๆ อุปถัมภ์ค้ำชู แนะนำแนวทาง หาหนทางแก้ไข รับรองคุณไม่มีวันตกอับ มีแต่คนเขาเมตตาและให้การช่วยเหลือเสมอเมื่อมีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ
คุณเชอรี่ คุณยีนส์ คุณนัท คุณหนุ่ม เป็นอย่างไรกันบ้างคะ ว่างๆ เข้ามาคุยกันบ้างนะ อย่าให้บ้านนี้ต้องอ้างว้าง เงียบเหงา เปล่าเปลี่ยว เพราะเจ้าของบ้านสงสัยจะเซ้งต่อเสียแล้วใช่ไหมคะคุณเชอรี่
|
|
|
|
|
|
|
|
พี่เชอรี่เองค่ะ
|
สวัสดีค่ะ พี่น้อง
หายไปหลายวันนนนนนนนนน เพราะคอมฯเสีย และกลับมาก้อโหลดช้ามากกกกกกกก
เข้าล็อกอิน ฝันหวานไปเถอะค่ะ ยิ่งช้าเข้าไปใหญ่
เมียฝรั่งคนนี้สบายดีค่ะ มีถกเถียงกับผัวฝาหรั่งบ้างเป็นครั้งคราว ปวดหัว เครียดมากก้อไม่ดี ปล่อยค่ะ
บางครั้งผัวก้อพล่ามอยู่คนเดียว พี่ปล่อยค่ะ เขาก้อโมโห เรื่องเน็ตนี่แหละค่ะ ว่าทำไมช้าฟะ
พี่ๆน้องๆท่านอื่นๆคงสบายดี คุณนัทก้อsay goodbey ไปแล้ว คุยกันซะยืดยาว พี่ก้อฝากบอกว่า พี่ไม่ได้หายไปไหนนะ
น้องยีนส์ คุณก็อกฯ คุณหนุ่ม และท่านอื่นๆเป็นไงมั่ง หวังว่าสบายดีเด้อค่ะ
พี่ก้อลุ้นว่า จะส่งข้อความรอดหรือเปล่าวฟะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีตอนเช้าที่แสนจะอึมครึมค่ะ
เมื่อวาน ทำขนมจีบกินเอง ครั้งที่สอง ในปีนี้ค่ะ หลังจากที่ไม่ได้
ทำเสียนาน มีสาเหตุค่ะ เมื่อก่อน พ่อสามีชอบซื้อที่ทำสำเร็จแล้ว
จากซุปเปอร์มกินบ่อย ๆ (แต่ยีนส์ไม่ค่อยชอบของที่ทำเป็นแพ็ค
จากซุปเปอร์ค่ะ) รวมถึง เกี๊ยวซ่า และของทอดอื่น ๆ ต่อมายีนส์
ก็เลยหัดทำ ก็ตามสูตรและก็ตามใจฉันนั่นแหละค่ะ แต่อร่อยนะคะ
คอนเฟิร์มได้จาก มายู จัง กินไป แปดก้อน ไมกะ อีก ห้าก้อนค่ะ
เคยถามสามีว่า ของที่ซื้อมาจากซุปเปอร์ กับทีเราทำเนี่ย ชอบอัน
ไหนมากกว่ากัน รสชาติต่างกันไหม ฯลฯ สามีบอกว่า ก็เหมือนกัน
...อึ้ง...ค่ะ จากที่ไม่เคยทำ ก็ตั้งใจทำเต็มร้อย แต่คำตอบที่ได้
ทำให้หมดกำลังใจค่ะ หลังจากนั้น ก็เลยไม่ทำอีกเลย ซื้อมากินก็
แล้วกันนะ
เดี๋ยวมาคุยใหม่นะคะ มายู จัง เรียกไปนั่งกินข้าวด้วยกันค่ะ คงจะ
เหงา
|
|
|
|
|
|
|
|
นัทฯ
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่ และทุกๆท่าน
หายเหนื่อยกายจากการเดินทางแล้วค่ะ แต่คงเหนื่อยใจต่อไป
งานเข้าจริงๆค่ะ สามีไม่กล้าบอกว่าเธอย้ายมาอยู่แบบ full time แล้ว
กลัวเราไม่กลับ คงเหนื่อยไปอีกนาน ทำอะไรไม่ได้หรอกค่ะ
ต้องทำใจอย่างเดียว ปิดหู ปิดตาซะ อยู่ด้วยกันช่วยกันมันก็ไม่มีปัญหา
แต่อยู่แล้วเห็นเราเป็นคนรับใช้ก็ไม่ไหว ไม่ได้ดั่งใจก็บอกจะออกไปอยู่ข้างนอก
สามีต้องตาลีตาเหลือกทำให้ หาให้ เพราะความรักลูก
เราเห็นสามีทำก็อดไม่ได้ ต้องลงมือช่วย (นินทาลูกเลี้ยงอีกแล้ว )
พี่เชอรี่ไปพบสาหร่ายังค่ะ อย่าปล่อยไว้นาน รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ยีนส์ก็มีความสุขกับลูกๆ และการทำอาหาร สาวๆกำลังน่ารัก
ที่สำคัญเริ่มรู้จักช่วยเหลือตัวเอง และช่วยเหลือคนอื่น น่าอิจฉาจัง
คุณก๊อกฯ คุณหนุ่มสบายดีกันนะค่ะ ไว้เข้ามาคุยใหม่ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
นัทฯ
|
ไม่รู้ว่าพิมพ์ผิดพลาดได้อย่างไร จะถามว่า พี่เชอรี่ไปพบหรือยังค่ะ
ไมรู้ด้วยสาเหตุใด ส่ง 2 ครั้งไม่ผ่าน พอส่งผ่านข้อความก็ผิดเพี้ยน
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
แวะมาเป็นกำลังให้พี่นัทนะคะ สู้ ๆ นะคะ อีกไม่นาน เธอคงจะเข้าใจ
ชีวิตมากกว่านี้ เธออาจจะทำแบบนี้ เพราะขาดความรัก ความอบอุ่น
ก็เป็นได้ ก็เลยแสดงออก (เรียกร้องความสนใจ) แบบนี้ ตอนนี้เธอก็
คงคิดว่า เธอมีไม้เด็ด เพราะพ่อไม่อยากให้เธอออกไปอยู่ข้างนอก
ยังไง ๆ ก็คงเป็นกำลังใจให้ได้อย่างเดียวแหละค่ะ ตอนนี้ ยีนส์เองก็
มีปัญหาแบบที่พี่นัทเจออยู่เหมือนกัน  ต่างกันแต่ว่า ทางนี้
เป็นเคสของคนสูงอายุ (มักจะหัวแข็ง) ยิ่งพูดง่าย เข้าใจยากกว่ามาก
ลำพังแค่ ไม่ช่วยทำอะไรเลยก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่อย่าสร้างปัญหา หรือ
ทำตัวมักง่าย ซกมก ก็พอ เราก็ยังมีกำลังใจจะทำความสะอาดต่อไป
แต่นี่ นอกจาก ไม่ทำอะไรแล้ว ยังทิ้งขยะไม่เลือกที่ วางข้าวของไป
ทั่ว ถุงเท้าที่วางบนโซฟาแบบข้ามคืนเนี่ย ทิ้งไปเยอะแล้วค่ะ แต่ก็มี
มาวางไว้เป็นประจำ และพฤติกรรมอื่น ๆ อืกมาก เล่าสามวันก็ไม่จบค่ะ
มีอะไร อัดอั้นตันใจ ก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ พี่นัท อย่าเก็บไว้คนเดียว
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
เข้ามาก็เจอปัญหาเกี่ยวกับการส่ง ทำให้ท้อกันไปเหมือนกัน ช่วงนี้ที่กรุงเทพ ฝนตกเกือบทุกวัน พอเย็นมารีบตาลีตาเหลือกกลับบ้าน เดี๋ยวฝนตกแล้วรถจะติดตามสูตร ยิ่งตอนนี้รถเราไปเข้าอู่ เพราะพวงมาลัยมันอืดๆ ไงไม่รู้ ต้องใช้มอเตอร์ไซด์แทน นั่งต้องคอยระวังเพราะสามีชอบขับรถเร็วและซิกแซก เอวเรามันไม่ไปด้วย เคยลื่นหล่นรถมาครั้งหนึ่งจนกระโปรงเปิดและลงไปนอนแอ้งแม้งที่ถนน ดีที่ไม่มีรถตามมาเพราะเป็นช่วงไฟแดง แต่ขายหน้าน่าดู ความอายทำให้รีบลุกขึ้น แต่ก็ยังเดินกระโผลกกระเผลกอยู่ ฝืนใจไปซ้อนต่ออีกครั้งขอให้ได้ไปจากตรงนั้นเสียก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง
คุณเชอรี่ไม่เห็นบอกว่าไปหาหมอมาแล้วผลเป็นอย่างไรบ้าง ช่วงนี้ขายของดีหรือเปล่า และลูกชายสบายดีไหม
คุณยีนส์เธอเก่งที่ทำขนมกินเองได้ ถึงจะไม่ได้รับคำชมจากสามี แต่น่าภูมิใจนะที่ยังใฝ่รู้และมีความพยายาม
คุณนัทอย่าท้อ เป็นกำลังใจให้ จงอดทนทำความดีต่อไป
คุณคนไกลบ้านคงวุ่นอยู่กับงานบริการสังคม ช่วยเหลือคนไทยในต่างแดนเช่นเคย
คุณหนุ่มคงนอนอยู่บนตักนุ่มๆ ของแม่เสือสาว จนลืมเพื่อนๆ แสนสวยในบ้านนี้เสียแล้ว เฮ้อ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่ พี่ก๊อกน้ำ พี่นัท คุณหน่ม คุณคนไกลบ้าน และทุกท่านค่ะ
ดีใจจังเลยค่ะ จะได้คุยกับพี่เชอรี่แล้ว หายไปหลายวัน คิดถึงค่ะ
อาทิตย์นี้ ไม่ค่อยหนาว แต่ฝนตกบ่อย ๆ ค่ะ ดอกไม้ที่เพาะเอาไว้
ก็ตายไปเกือบ สามสิบ เปอร์เซ็นต์แล้วหละค่ะ บางทีน้ำขังก็รากเน่า
แดดแรงก็เฉาตาย (ต้องหาอะไรปิดไว้) หรือกลางคืนหนาวมากก็
ตายอีกเหมือนกันค่ะ ต้องคอยประคบประหงมเหมือนเด็กอ่อนเชียว
แต่ปีนี้เป็นปีแรกที่ลองทำดู อย่างเป็นเรื่องเป็นราว ตายไปบ้าง (เสีย
กำลังใจนิดหน่อย) ก็ถือเสียว่า เป็นประสบการณ์สำหรับปีหน้าน่ะค่ะ
แล้วก็ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าเรื่องแค่นี้แหละ จะทำให้ทะเลาะกับสามีได้
ก็ดอกไม้ที่เพาะไว้นี่แหละค่ะ ตอนจะซื้อดิน เมล็ด และถุงก็บ่นโน่น
บ่นนี่ (น่าเบื่อ และรำคาญด้วย) มีปัญหาไปหมด พอเพาะจนโตพอ
สมควร เราก็อดที่จะภูมิใจไม่ได้ (ทุกปีจะเสียเงินกับดอกไม้ไปไม่ใช่
น้อยค่ะ) เพราะถ้าไปซื้อที่ร้านเนี่ย อย่างถูก ๆ (ยังไม่ออกดอก) ก็
ตกต้นละ หกสิบ เยน แต่ปีนี้ เพาะเอง เสียเงินค่า ดิน ถุง และเมล็ด
ไป ประมาณ สามพันเยน (ถุงก็เก็บไว้ใช้คราวต่อไปได้ด้วย) ผลผลิต
ที่ได้ เพาะไว้ สามร้อย ต้นค่ะ (คิดว่า จะให้คนข้างบ้านไปปลูกด้วย)
ประหยัดเงินไปได้ตั้งมากมาย ก็คุยกับสามีว่า ปีนี้นะ สามารถประหยัด
เงินค่าดอกไม้ ไปได้ประมาณนี้นะ... เพราะถ้าไปซื้อเค้าก็ถุงละหกสิบ
ใช่ไหม สามีกับถึงหัวเสีย แล้วก็ว่า ทำไมเราต้องคิดเรื่องเงินด้วย จะ
ไปขายที่ไหนเหรอ อ้าว..ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้หนอ งงมาก ๆ
ก็ไม่ได้จะเอาไปขายที่ไหน พูดถึง กรณีถ้าต้องไปซื้อเค้าไง ทำไม..
ไม่เข้าใจเนอะ หรือว่า ยีนส์ผิดหรือคะ ทุกปี ก็ต้องซื้ออยู่แล้วอ่ะ
ปล. บ่นมาก เดี๋ยวส่งไม่ผ่านค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่
เมื่อวานทำแกงเขียวหวานค่ะ (แต่ไม่หวานเหมือนชื่อนะคะ) กับขนมจีบค่ะ
ไมกะ กับ มายู จัง กินกันไปคนละ สาม ก้อน ตามด้วย ไก่ทอด ข้าวโพด
ผัดกับเนย ใส่แฮมของโปรดของเด็ก ๆ ด้วยค่ะ อ้อ..มีต้มจับฉ่ายด้วยค่ะ
ตอนนี้ กำลังลดน้ำหนัก เมนูนี้ ไมกะก็ชอบมากค่ะ
ยีนส์ก็คิดว่า จะทำงานนอกบ้านเหมือนกันค่ะ ถ้ารับงานมาทำที่บ้าน ต้อง
มีรถขับไป รับ และไปส่งงานเองด้วยค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ถ้าเป็นการลงทุนทำธุรกิจ ตอนนี้ ไม่พร้อมค่ะ ไม่มีเงินทุนเลยค่ะ
ตอนนี้ยังต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ อย่างน้อยก็ต้องรอจนกว่าจะผ่อน
รถหมดแหละค่ะ ถึงจะพอมีเงินเก็บได้บ้าง (เงินโบนัสก็นำมาผ่อน
รถนี่แหละค่ะ) และเป็นคนต่างชาติ ที่อ่านภาษาเค้าไม่ออก ก็คง
จะไม่ง่ายนักหรอกค่ะ ถ้าเป็นร้านอาหารไทยเนี่ย ส่วนตัวคิดว่า คง
จะเป็นร้านขายเครื่องปรุงเสียมากกว่าค่ะ มีเพื่อนมาชวนหุ้นเหมือน
กันค่ะ แต่ก็คงต้องศึกษาให้แน่นอนก่อน ก็เมื่อก่อน เพื่อนคนนี้
แหละค่ะ ชวนทำธุรกิจที่ไทย โดยให้พ่อเค้าเป็นคนดูแล ก็คล้าย
กับการเป็นนายทุนให้คนเค้าทำธุรกิจให้นั่นแหละค่ะ มีผลกำไรก็มา
แบ่งกัน ปรากฎว่า พ่อเค้านำเงินไปให้คนกู้ ผ่านมาหลายปี เงินต้น
ก็ยังไม่ได้คืน พอทวงถาม พ่อก็บอกปัด และขู่ว่า จะตัดลูกตัดพ่อ
แต่ทราบมาว่า น้องชายต่างพ่อมีรถใหม่ขับ มีเงินทำอะไรอีกหลาย
อย่างเชียว ดีนะที่ตอนนั้น ไม่ได้ร่วมหุ้นด้วย เพราะไม่เห็นว่าธุรกิจ
ที่ว่า มันจะได้เงินง่ายอย่างนั้น อีกอย่าง ยังไม่ได้มีเงินเหลือเฟือค่ะ
เงินก็เป็นเงินที่สามีทำงานอีกด้วย ถ้าเป็นแรงงานตัวเองก็ยังพอทำใจ
ได้บ้างค่ะ อ้อ..ถ้าเป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวละคะ พี่เชอรี่คิดว่าจะพอ
ไหวไหมคะ มีแค่ก๋วยเตี๋ยว ผัดไท ราดหน้า ผัดกระเพรา ทำนองนี้
อันนี้ ขอความเห็นจริง ๆ นะคะ แต่ยีนส์ก็คงต้องออกไปหางานทำ
หาประสบการณ์ หาเพื่อน หาเงินเก็บมาลงทุนก่อนค่ะ คงจะเป็นที่
โรงงานเล็ก ๆ ใกล้บ้าน ขี่จักรยานไปก็ได้ โรงงานเล็ก ๆ เนี่ยจะไม่
ค่อยเกี่ยงที่เป็นคนต่างชาติ ไม่ค่อยได้ภาษาของเค้าหรอกค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เข้าท่าทีเดียวค่ะ พี่เชอรี่ เรื่องร้านก๋วยเตียวเนี่ย คาดว่า
ต้นทุนไม่น่าจะสูงค่ะ พี่ชายเคยขายบะหมี่เกี๋ยวค่ะ คงจะ
ให้ช่วยสอนให้ได้ หมูแดง พี่ชายกับพี่สะใภ้ก็ทำกันเอง
ก็คงจะต้องไปขอวิชาแหละค่ะ
เรื่องงานที่โรงงานเนี่ย ก็ที่เพื่อนเคยทำ ก็เป็นพวกแยก
ชิ้นส่วนต่าง ๆ หรือบรรจุชิ้นส่วนลงกล่อง งานง่าย ๆ ไม่
ต้องใช้สมอง (ฝ่อหมดแล้วค่ะ) แต่ต้องยืนตลอดค่ะ ก็
คงต้องอดทน เพื่ออนาคต จะได้มีเงินส่วนตัว อยากทำ
อะไรก็ไม่ตะขิดตะขวงใจเหมือนตอนนี้ค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ลูกสาวหลับกันหมดแล้วหละค่ะ คืนนี้แปลกมาก นี่เป็นครั้งที่สอง
แล้วค่ะ ที่ไมกะไม่ยอมกลับไปนอนยังที่ตัวเอง ขอนอนตรงกลาง
ระหว่างพี่สาวกับแม่ค่ะ ส่วนพี่สาวก็นอนกระสับกระส่าย ไม่ยอม
หลับ เพราะปกติแล้ว จะต้องเอามือมาลูบแก้ม จับหู แม่จนกว่าจะ
หลับแหละค่ะ แต่คืนนี้มีไมกะมากั้นกลาง เอื้อมมือมาก็ไม่ถึงหูแม่
ทำให้นอนไม่หลับค่ะ ส่วนแม่น่ะ สบาย ๆ ได้กอดลูกสาวทีละสอง
ไมกะ หันหน้ามาหาแม่ ยกขามาก่ายอีกด้วย ได้จุ๊บ ได้กอดเนื้อนิ่ม
แถมกลิ่นน้ำลายที่ย้อยลงมานิดหน่อยด้วย มีความสุขค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
แหม โดนเหน็บจากคุณเชอรี่ว่าเป็นมนุษย์เงินเดือนเสียแล้วเรา ทำไงได้จะไปทำมาค้าขายก็ไม่ถนัด อีกทั้งเงินทุนก็ไม่มี จำต้องทำงานเป็นลูกจ้างเขา อย่าคิดนะว่าไม่เครียด มีจ้างนายที่ชอบออกคำสั่ง มีเพื่อนที่ขี้อิจฉา ไหนต้องเครียดเรื่องงานอีก ต้องทำใจเป็นอย่างมากในการอดทนเพราะนายเยอะเหลือเกิน คนนี้สั่งอย่าง แต่คนนั้นกลับสั่งอีกอย่าง บางทีนายต่อนายไม่ถูกกันเราก็เป็นคนกลางปวดหัวชิบ กลับบ้านก็เจอคำสั่งของสามีอีก เบื่อเหมือนกันนะจ๊ะ
คุณเชอรี่ใจกว้างจิรงๆ ที่มีความคิดในเรื่องให้สามีไปดูแลพ่อแม่ ยอมอยู่ห่างกันได้โดยไม่คิดมาก นับถือ นับถือในน้ำใจเสียจริงๆ
คุณยีนส์ขยันจริงๆ ไม่อยู่นิ่งและดูดาย ทำต้นไม้และอาหารเป็นกิจวัตร อย่างนี้เชื่อว่าฝีมือก็คงพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็ต้องอร่อยอย่างแน่นอน อนาคตเจ้าของร้านอาหารไทยในต่างแดนแน่ๆ
คุณนัท คุณคนไกลบ้าน คุณหนุ่มสบายดีหรือเปล่าจ๊ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ
วันนี้มีโอกาสเข้ามาบ้านนี้แต่เช้า พอดีมาทำงานเพิ่มเติมนิดหน่อย แต่ไม่ได้โอทีหรอกนะ และก็ดีไปอย่างที่พ้นหน้าสามีมาได้ เมื่อคืนอดทนไม่ทะเลาะกัน แต่ก็ไปไม่รอด เขาไม่มารับเรากลับบ้านตามนัดตอนงานเลิก ขออยู่กินเหล้ากับเพื่อนต่อ นัดเวลาเท่านี้ พอถึงเวลาก็ขอเลื่อนต่ออีก จนกระทั่งเวลาสุดท้ายจากสี่โมงครึ่งตอนเย็นมาเป็นสี่ทุ่มแทน เราก็ไม่ว่าอะไร พอถึงบ้านมาต่อว่าเรา เรื่องที่เรานำเงินไปให้หลานชายเรายืม เพราะรถเขาจะถูกยึด ซึ่งเป็นเครื่องมือทำมาหากินของเขา เราเลยต้องยื่นมือช่วยเหลือ เคยบอกเรื่องนี้กับสามีแล้วแต่เขาก็ปฏิเสธ เราก็เลยแอบให้ไป นัดว่าเดือนมีนาคมปี53 หลานจะนำเงินมาคืน อธิบายอย่างไรก็ไม่ฟัง เราบอกเมื่อคนเขาเดือดร้อนเราช่วยเหลือได้ก็ควรจะช่วย และเขาก็ไม่ได้เอาฟรี ที่สำคัญมันก็ลูกหลานเราทั้งนั้นจะให้นิ่งดูดายอย่างไร ทีตัวเองค่าเหล้าและบุหรี่เดือนละหมื่นถึงสองหมื่นมันสมควรไหม มันเป็นอะไรที่เราต้องอดทนมาตลอด เขาเป็นคนไม่มีน้ำใจเลยสักนิด พูดแล้วจะหาว่านินทาสามี กระทั่งคนท้องใกล้คลอดเดินออกมาจากในหมู่บ้าน เพื่อไปปากซอยซึ่งไกลมาก รถสามล้อและมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มีผ่าน แทนที่จะรับเขาไปลงปากทางกลับผ่านไปเฉยเลย เราบอกว่าน่าจะมีน้ำใจกับเขาหน่อย คนแก่และเด็กก็เหมือนกัน นำเขาไปส่งแค่ปากทางหมู่บ้านเขาคงไม่มีแรงจะมาจี้เราหรอก นี่ขนาดเรื่องเล็กๆ แค่นี้ ยังมีเรื่องใหญ่อีกมากมายในวีรกรรมอันแล้งน้ำใจของเขา เล่าสามวันก็ยังไม่จบ
สุดท้ายในความเบื่อที่เรามี เลยขอหย่ากับเขา จะประกาศขายบ้านแล้วแบ่งครึ่ง และเมือถึงวันนั้นแล้วค่อยหย่าหรือจะหย่ากันก่อนก็ได้ เพราะบ้านไม่ใช่จะขายกันง่ายๆ เสียที่ไหน แต่ตอนนี้แยกบ้านกันอยู่ก่อนดีกว่า เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย เราเองเมื่อหย่าแล้วก็มีโครงการจะลาออกจากงาน เพราะมีเพื่อนชวนไปอยู่ที่ออสเตรเลีย เพื่อนเขาแต่งงานไปกับฝรั่งที่โน่นแล้ว เขาไปทำกิจการสปานวดตัว และทำอาหารกล่องส่ง ก็อกฯ เองไม่เคยกลัวความลำบากเพราะชีวิตเป็นเด็กบ้านนอกมาก่อน ขออย่างเดียวไปอยู่ที่ไหนขอให้สบายใจเป็นพอ เรื่องความรัก ความอาลัยมันไม่มีให้กัน คิดว่าผู้ชายแบบสามีเรา ไม่มีค่าพอที่ทำให้ความรู้สึกของเราต้องคิดในเรื่องนี้ ความรู้สึกที่เกิดตอนนี้คือเสียดายเวลาที่ผ่านมามากกว่า ไม่มีแม้น้ำตาจะออกมาสักหยด ขนาดอยู่กันมาเกือบยี่สิบปีแล้วนะเนี่ย
วันนี้ต้องขอโทษด้วยที่อาจทำให้บรรยากาศในบ้านไม่สดชื่น หวังว่าทุกคนคงสบายดี
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ พี่เชอรี่
เช้านี้ สามีกลับแล้ว แต่พี่ก็คงจะยุ่งเหมือนเดิมแหละใช่ไหมคะ
ที่จริง ก็น่าเสียดายร้านที่โรงเรียนนะคะ เพราะโอกาสที่จะเข้า
ไปขาย คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก แต่ขืนหักโหมทำเกินกำลัง นาน
ไปร่างกายก็จะไม่ไหว พาลจะป่วยไข้ ไม่สบาย ทีนี้ละ ลำบาก
แน่ ๆ เมื่อก่อน พี่ชายคนรอง ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ สุดท้ายก็
ต้องเปลี่ยนอาชีพ เพราะร่างกายไม่ไหว ลูกก็ยังเรียนไม่จบ ก็
เลยต้องรักษาสุขภาพไว้ก่อน
สามี ตื่นมากินข้าวตอนสิบโมงครึ่ง ยังไม่เที่ยงก็เข้าไปนอนต่อ
อีกแล้วค่ะ ก็น่าเห็นใจอยู่ค่ะ ทำงานดึกดื่น ที่นี่ทุกคนทำงาน
จริงจัง จะพักได้ก็ต้องถึงเวลาพักเท่านั้นค่ะ เหนื่อยมากกกกกก
ก็เข้าใจเค้าค่ะ ก็เลยปล่อยให้ไปนอน บ่ายสามก็ต้องพามายู
ไปหาหมอ แล้วก็ว่าจะเลยไปซื้อของกันที่ซุปเปอร์เปิดใหม่ ที่
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปมา ของถูกกว่าทั่วไปเกินครึ่งทีเดียวค่ะ
เรื่องร้านก๋วยเตี๋ยว เมื่อกี้นี้ ลองคุยกับแฟนดูแล้วค่ะ ค่อนข้าง
จะยากมาก ในการขออนุญาติจากทางราชการน่ะค่ะ และก็ต้อง
ใช้เงินจำนวน ห้าล้านเยน ทีเดียว (ข้อนี้คงเป็นปัญหาใหญ่ที่สุด)
ที่นี่ ไม่ง่ายเหมือนไทย มีรถเข็น ก็เข็นไปขาย ขอให้อย่าไป
ทับเส้นใครก็พอ ส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นร้านเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ
ไม่ใช่ตั้งขายริมถนนเหมือนบ้านเราได้ค่ะ ก็คงต้องใช้เวลาศึกษา
ให้แน่นอนก่อนค่ะพี่เชอรี่ แต่ตอนนี้ในหัว ก็คิดเรื่องนี้แบบจริงจัง
นะคะ กลับไปไทยคราวนี้ ก็จะขอให้พี่ชายสอนให้ค่ะ ถ้ายังไม่
ได้เปิดร้าน เอาไว้ทำกินเอง หรือเลี้ยงแขกก็ยังดีค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ พี่ก๊อกน้ำ
เช้านี้ เจอพี่ก๊อกน้ำแต่เช้าเลย ยีนส์คิดว่า ส่วนตัวเข้าใจความรู้สึกของพี่นะคะ
กว่าจะถึงวันนี้ ก็คงต้องใช้ความอดทนอย่างมากทีเดียว ในเมื่อพี่ตัดสินใจแล้ว
ก็ขอให้พี่เข้มแข็งนะคะ ชีวิตหลังจากนี้ อาจจะเหงาบ้าง เพราะไม่มีใครมานั่ง
ทะเลาะกัน แต่ต่อจากนี้ เราก็สามารถจะทำอะไร ๆ ได้โดยสะดวกใจแหละค่ะ
เมื่อวาน คุยกับน้องที่เคยทำงานที่เดียวกัน สามีก็เป็นเหมือนกันแหละค่ะ ยัง
คงออกไปเที่ยว ดื่ม กิน กับเพื่อนฝูงเหมือนตอนยังไม่แต่งงาน ผู้ชายมักจะไม่
ค่อยเปลี่ยนแปลงตัวเอง แม้จะแต่งงานไปแล้วก็ตาม เรื่องติดเพื่อนเนี่ย เป็นกัน
เกือบจะทุกคนแหละมั้งคะ (แต่ลืมไปรับ หรือเบี้ยวไปรับ บ่อย ๆ ก็ไม่ไหว) สามี
ของยีนส์ก็เช่นกันค่ะ ยกตัวอย่าง ขนาดยีนส์ท้องอยู่นะคะ พามายู จังไปเล่นที่
สวนสาธารณะ ตกเย็นก็ปวดหัว โทรไปบอกเค้าว่า กลับมาบ้านเร็วหน่อยได้ไหม
จะได้ช่วยดูแลลูกหน่อย ปรากฎว่า กลับมาสามทุ่มกว่าค่ะ แต่ถ้าวันไหนมีนัด
กับเพื่อนจะออกไปดื่มกันเนี่ย รีบเคลียร์งานกลับมาบ้านก่อนหกโมงเย็นอีกค่ะ
เป็นแบบนี้ออกจะบ่อยค่ะ ถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เปลี่ยน แต่ความดีอย่างอื่น
ของเค้าก็มีอยู่ค่ะ บางอารมณ์ยีนส์ก็อยากหย่าและกลับไปไทยเสียที แต่เพราะ
ลูกยังเล็กนี่แหละค่ะ ก็เลยต้องทน ๆ กันไป ผู้ชายก็เหมือนกัน (เกือบ) ทั้งโลก
เรื่องบุหรี่ ก็คงจะเหมือนกันแหละค่ะ เดือนละหมื่นกว่า ไม่เคยบ่นว่าแพงสักครั้ง
แต่พอจะซื้อของให้ลูก แม้แต่ไอติมสักกล่อง ร้อยเดียว ยังบ่นเลยค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
น้องยีนส์
เรื่องทำมาหากิน บ้านเขาเมืองเรา แตกต่างกันชัวร์
ฝรั่งเศสจะมาขายริมถนน ฝันหวานไปเถอะค่ะ ตำรวจซิว
เปิดร้านขอใบอนุญาต ภาษีเยอะเหมือนกัน
ญี่ปุ่น พี่ก้อว่าน่าจะคล้ายๆกัน เพราะเป็นประเทศที่ร่ำรวยเศษฐกิจมากพอดู
เออเงิน 5 ล้านเยน คิดเป็นเงินไทยเท่าไรเอ่ย
เดี๊ยวพี่ดูแลลูกค้าก่อนนะค่ะ กลับมาคุยด้วยตอนเย็น
|
|
|
|
|
|
|
|
