แวะไปอ่านบ้านนู้นมา
ค่ะ เก๋อยากแหย่ให้พี่เห็นด้วย คลายๆ ความเครียดบ้างอ่ะค่ะ อยากให้ร่าเริงเหมือนเดิมด้วย ส่วนเก๋จะบอกว่าหน้าชื่นอกตรมก็ได้นะ แต่ไม่อยากเศร้า หายไปเศร้าอยู่หลายวัน นอนจมอยู่อย่างนั้นทั้งวัน แต่ไม่มีไรดีขึ้น มันก็งั้นๆ สู้เราเริงร่าให้หายเศร้าไปเลยดีกว่า
คนไกลตอนนี้ก็ออกแนวระแวง หวาดหวั่นกันมากขึ้น ความเข้าใจที่เคยมีก็เหมือนไม่มี เฮ้อ..เหนื่อยๆ เหมือนกันค่ะ แต่ขี้เกียจคิด ปวดหัว อะไรจะเกิดมันก็เกิด...
อะไรกันนี่ ที่แท้ก็แอบเศร้าหรอกเหรออ..
อย่างที่คุณเห็นด้วยบอกไปแล้วนั่นล่ะ คนอยู่ไกลๆกัน ความไว้ใจซึ่งกันและกันสำคัญมากๆ
อีกอย่างเราก็ต้องหนักแน่นด้วยนะ เพราะบางทีการที่ไม่ได้เจอกันเหมือนเดิม บวกกับ ความคิดถึงที่มีมากๆ
มักจะทำให้เราคาดหวังว่าพอได้คุยกัน มันน่าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่พอไม่เป็นไปตามนั้น ก็จะมาน้อยใจ
แล้วก็คิดมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่เคยคิด ก็เอามาคิดให้ดูเป็นเรื่องกันได้ทั้งเราและเค้า
ดังนั้น ต้องหนักแน่น ไว้ใจ คุยกันแต่เรื่องที่จะทำให้สบายใจทั้งสองฝ่าย เรื่องอะไรเล็กๆน้อยๆ ก็ข้ามๆไปละกัน
แล้วถ้าเหงาๆ หรือไม่สบายใจ ก็แวะมาบ่นๆ ให้ฟังก็ได้
ทำตัวร่าเริงไว้น่ะดีแล้ว จะเศร้าไปใยเล่า เนอะๆ
พอละ เด๋วจะซึ้งไปกันใหญ่...
(..
จะว่าไปนี่ ถ้าเราแบ่งโพสท์นี้ เป็นโพสท์ย่อยๆ ก็ได้หลายแต้มอยู่นะ
)
