เรื่องจริงของ......????

[เมื่อ:]

เรื่องจริงของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...



แด่เพื่อนคอเพลงเพื่อชีวิต....

มีคนเล่าให้ฟังว่า... สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต..
แกอยู่ในป่า...กับเพื่อน 5 - 6 คน...ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำอาหาร...
วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพ แกก็คว้าปืนยาว...สะพายบ่า...เดินเข้าป่าไป...
อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพ...คือแกงเนื้อลิง... พอเดิน เข้าป่าไปได้สักพัก.
เห็นลิงตัวหนึ่ง...นั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้.. แกก็รีบยกปืนประทับบ่า.....ยิงเปรี้ยง...ไปที่ตัวลิง..
เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดข ึ้น...ปกติ...ลิงพอถูกยิง..จะหล่นตุ๊บ...จาก ต้นไม้ทันที...
แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่หล่นลงมา...จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่
น่าเป็นไปได้... เพราะคุณพงษ์เทพ...แกยิงปืนแม่น...ระยะแค่นี้
เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน... ในขณะที่กำล ั งสงสัยอยู่นั้น...ลิงตัวที่ถูกยิง...ร้อง
โหยหวน...เสียงดังมาก... ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ ...
วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง... แล้วร้องโหยหวน...เหมือนกัน หมด...
แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น... สักครู่...ลิงตัวที่ถูกยิง... โยนวัตถุเล็ก ๆ...สีดำ ๆ..ชิ้นหนึ่ง...ให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด... แล้วก็หล่นตุ๊บ...ลงมาจากต้นไม้...คุณพงษ์เทพ...รีบวิ่งไปดู...
ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง... ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน..เต็มตัว... คุณพงษ์เทพเห็นแล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...
ลิงที่ตกลงมา...เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...ขณะที่ถูกยิง...เธอกำลังให้นม ลูก... ลูกตัว น้อย...กำลังดูดนมอย่างมีความสุข...ทันทีที่ถูกยิง.. ถ้าเป็นลิงตัวอื่น... จะหล่นตุ๊บ...ลงจากต้นไม้.. แม่ลิงตัวนี้...ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ได้.. เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...คือ...รักษาชีวิตลูกน้อย...ให้พ้น อันตราย...
เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้...แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง
ด้วยความตกใจ...พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด... ตะโกนสุดเสียง...ร้องเรียก...ฝูงลิงเข้ามาใกล้ๆ.. แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...มองดูลูก...ถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว.. แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา.....ตาย..
คุณพงษ์เทพ...ก้มมองหน้าลิง..แล้วร้องไห้...เพราะที่เบ้าตาลิง...มี หยดน้ำตาใส ๆ.
กำลังไหลริน...คุณพงษ์เทพ..รีบเดินกลับที่พัก...เอาปืนไปเผาทิ้ง... ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย...ตลอดชีวิต.. และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่..ของแม่ลิง...ที่มีต่อลูกน้อย ... เป็นแรงบันดาลใจ.
ให้พงษ์เทพ...แต่งเพลงขึ้น มาเพลงหนึ่ง... ชื่อว่า... ' ลิงทะโมน... '
เพื่อยกย่อง...เชิดชู...คุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก
*****************
แม่นะหรือ... คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา

คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม
กลุ้มเรื่องทุกข์
คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว

เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
เป็นผ้าผืนคอยห่มให้ เพื่อคลาย ห นาว
เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป

เป็นคุณครู ผู้สอนสั่งทุกอย่างหนอ
เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
จะหาใครได้เท่าแม่เหมือนไม่มี

สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
พระคุณแม่ ยากแทนทด เหมือนปลดหนี้
สิ่งล้ำค่า
ใดใด ในปฐพี
จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.

ขอบคุณฟอร์เวิร์ดเมล์

[ตอบ #1 เมื่อ:]

คล้ายๆกับเรื่องที่แม่เคยเล่าให้ฟังเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก
แม่เล่าว่าเมื่อก่อนพ่อเป็นพรานล่าสัตว์และแกว่งเบ็ด*
บ้านเรายังจนในตอนนั้นพ่อจพต้องหามาเพื่อเลี้ยงครอบครัว
เมื่อไหร่ที่พ่อแบกปีนเข้าป่าพ่อไม่เคยมือเปล่ากลับบ้าน
และเมื่อไหร่ที่พ่อขุดหนูเพื่อเอาไว้เกี่ยวเบ็ดพ่อก็ไม่เคยตะข้องเปล่ากลับบ้านเช่นกัน
พ่อแม่มีอาชีพหลักคือทำไร่ทำนา ครั้นว่างจากงานไร่งานนา
ก็พากันไปเรื่อยไม้ในป่าใช้วัวลากล้อมาเก็บไว้
จนกระทั่งวันนึงครอบครัวเราสร้างบ้านหลังใหญ่กว่าใครๆในหมู่นั้น
ฐานะก็ดีขึ้นเพราะลูกๆโตพอที่ขะช่วยพ่อแม่ทำงาน
แต่พอก็ยังไม่หยุดล่า แม่เองก็เคยขอร้องให้พ่อหยุดแต่พ่อไม่ว่าอะไร
เมื่อเพื่อนมาชวนพ่อก็คว้าปืนใส่บ่าไปกับเพื่อน และวันนั้นพ่อกลับมาพร้อมกับกระต่ายตัวนึง
แม่ก็มีหน้าที่ๆต้องจัดการกับกระต่ายตัวนั้น ก่อนที่แม่จะลงมือถลกหนังกระต่ายตัวนั้น
แม่เหลือบไปเห็นที่ท้องกระต่าย หัวนมที่ยังชื้นจากการให้นมลูก
แม่ถึงกลับมือไม้อ่อนใจแม่สะลายกับสิ่งที่เห็น
แม่บอกว่าในตอนนั้นแม่เองก็มีลูกเล็กๆ(คือตัวฉันเอง)ที่ต้องให้นมอยู่
แม่นึกถึงว่าถ้าใครมาเอาแม่ไปลูกจะอยู่อย่างไร น้ำตาของแม่ไหล
ในที่สุดแม่ก็วางมีดและเดินหนีไป ในเวลาต่อมาแม่ได้คุยกับพ่อในสิ่งที่แม่รู้สึก
และตั้งแต่วันนั้นพ่อก็ไม่เคยจับปืนขึ้นบ่าอีกเลย

[ตอบ #2 เมื่อ:]

ผมก็เคยได้รับฟังเพลงที่ว่าครับ..ก็มีแค่พงษ์เทพล่ะมั๊ง..ที่ผมรับอารมณ์เพลง..
การผลาญชีวิต..การทำเพื่อตัวเอง...เป็นเรื่องของสัตว์..มนุษย์..ก็..สัตว์..
ผมโชคดีเหลือเกิน..คนในตระกูลของผม..ไม่ให้ทำอะไรที่เป็นกรรมหนัก..
แค่ผมได้ลูกนกจากรังที่ร่วงหล่น..ผมนำมาเลี้ยง..เพื่อให้เขารอดตาย..
ญาติผู้ใหญ่ของผมมาเห็น..แทบชี้แจงไม่ทัน...คุณจ๊อกเอ้ย..แกก็เป็นกำพร้าอยู่แล้ว..แล้วใยต้องไปพรากลูกพรากแม่เขาด้วย..ได้รับฟังเทศไปหนึ่งไปหลายกัณฑ์..เกือบถูกไม้เรียว..ที่บ้านผม..ไม้เรียวมีมากครับ..
ความผูกพัน..ความผูกพันในสายเลือด..เป็นธรรมชาติสร้างให้..มิฉะนั้น..การดำรงค์ใว้ซึ่งเผ่าพันธุ์..จะไม่ยั่งยืน..มนุษย์ และสัตว์ยอ่มไม่แตกต่างกัน..มีความรู้สึก..มีการถ่ายทอดความรู้สึกไปตามประเภทของสัตว์..ตามประเภทของสัตว์แต่ละชนิดครับ..
แต่เรื่องนี้..สัตว์ที่เราเรียกกันเองว่า..มนุษย์..มีการถ่ายทอดที่ดีกว่า..ป้องกันภัยได้ดีกว่า..
คุยเรื่องนี้..เป็นการให้ความรู้สึกในความรักของสายเลือด..ความผูกพัน..ระหว่างแม่ และแม่ที่มีความรัก..ความห่วงกังวลที่แม่มมีต่อลูก..
ส่วนพงษ์เทพฯ..ยิงเขาแล้ว..แม้จะเลิกยิงอีก..ระลึกได้ในกรรม.. แต่ก็ไม่สามารถหนีกรรมนั้นได้..บาปที่เอาชีวิต..เอาชีวิตผู้อื่น..เพียงแค่..ชอบรสชาติของเนื้อผู้อื่น..
อย่ามาแย้งว่า..เพื่อความอยู่รอด..ความอยู่รอดของตนเอง..แล้วใครขับไล่เขาเข้าป่าเล่า..เขาอ้างเอง..หนีเข้าไปเอง..

[ตอบ #3 เมื่อ:]

แวะมารายงานตัวค่า

[ตอบ #4 เมื่อ:]

สวัสดีครับครู สวัสดีครับลุง.....ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม

เหตุที่มาเปิดกระทู้ใหม่เพราะคิดว่ากระทู้ลุงกำลังจะกลายเป็นกระทู้ดูพระ ฮ่าๆๆๆ

[ตอบ #5 เมื่อ:]

น่าสงสารลิงครับลิงมันผิดอะไรด้วยเนี่ยถึงต้องไปฆ่ามัน

[ตอบ #6 เมื่อ:]

[ตอบ #7 เมื่อ:]

หวัดดีค๊าบ...ลุงจวบ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ที่สัญญากะลุงอ่ะ ยังม่ายด้ายฝึกเลย เด๋วฝึกได้แล้วจาไปเข้าฝันบอกค๊าบ

[ตอบ #8 เมื่อ:]

ป้าด ผีเด็กมาเมื่อไหร่เนี่ยะ ลุงเพิ่งเห็น

ว่าแต่ว่าเรื่องอะไรหว่าที่ลุงแนะนำไป ลุงแก่แล้วลุงลืมว่ะผีเด็ก ฮ่ะๆๆๆ

(แก่แล้วก็ดีงี้แระ คิดอะไรไม่ออกก็โยนความผิดไปให้สังขารมาน )

[ตอบ #9 เมื่อ:]

ป้าด ผีเด็กมาเมื่อไหร่เนี่ยะ ลุงเพิ่งเห็น

ว่าแต่ว่าเรื่องอะไรหว่าที่ลุงแนะนำไป ลุงแก่แล้วลุงลืมว่ะผีเด็ก ฮ่ะๆๆๆ

(แก่แล้วก็ดีงี้แระ คิดอะไรไม่ออกก็โยนความผิดไปให้สังขารมาน )

อะโด่...เรื่องรหัสงัย จุ๊ๆๆ

[ตอบ #10 เมื่อ:]

ขอโทษครับ เพิ่งเห็นคุณใหม่เมืองเอกมาเยี่ยม ขอบคุณและขอโทษจริงๆครับ




http://www.thairath.co.th/content/region/122968 ....ชาวบัวใหญ่กลัวตาย ลือผีเอาชีวิต แก้เคล็ดด้วยขนมจีน

วันนี้ไปเห็นข่าวนี้มา อ่านแล้วรู้สึก บอกไม่ถูก...............
ใครอ่านแล้วคิดไงเล่าให้ฟังบ้างสิ

[ตอบ #11 เมื่อ:]

แวะมาเยี่ยมค่ะ ลุงจวบ
เพิ่งกลับมาจากเมืองไทย..ไปงานศพคุณยายค่ะ นี่เพิ่งกลับมาเยอรมันได้สองวัน เลยตามอ่านกระทู้ดีๆค่ะ
เพราะกลับมาคราวนี้ ที่บอร์ดนู้นสมาชิกใหม่(แต่อาจเป็นหน้าเก่าๆ)เยอะมาก ก็เลยแวะมาสงบสติทางนี้ค่ะ
ปล.ตัวแอนและพี่น้องของแอน เราทั้ง 4คนพี่น้อง ต่างก็พากันแฟนเพลงของน้าหมูกันทุกคนค่ะ

[ตอบ #12 เมื่อ:]

สาวแอน ลุงขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณยาย ด้วยนะครับ

ลุงชอบพี่หมูเพราะ กางเกงนึงตัวพี่เขาใส่เป็นสิบปี
เพียงแค่นี้พี่เขาก็เป็นไอดอลของลุงได้แระสาวเอ้ย

[ตอบ #13 เมื่อ:]

อันนี้เป็นพวกครีมทาผิวแต่หมดไปนานแว๊ววว ของพวกนี้เข้ามาทีมีจำนวนเย๊อะมาก แต่แป๊ปเดียวหมด ข้อจำกัดของอาชีพนี้คือ กำไรน้อย ของที่เข้ามาไม่แน่นอนแต่หลากหลายมาก หมดแล้วหมดเลยไม่สามารถหาเพิ่มได้ แต่ทุกอย่างเป็นของที่ใช้ได้หมด เมื่อก่อนมีพรีเมี่ยมเหล้า เช่นกระติกน้ำแข็ง แก้ว เสื้อ ที่เขี่ยบุหรี่ ที่เปิดขวด กระเป๋า แต่ปัจจุบันมีกม.ห้าม จึงหายากเป็นของสะสมไปแร๊ว แต่จะเอาจิงๆยังพอหาได้อยู่ แต่ถ้าใครอยากขายไม่ขอแนะนำ เนื่องจากพอขายหมดแล้วหาไม่ได้แล้วจะขายอะไรต่อล่ะ

มีหลายคนที่ตกงานแล้วหันมาขายของ ผมเคยให้คำแนะนำหลายคน บางคนก็ประสบความสำเร็จ ยังขายอยู่มีเงินใช้จ่ายสบายขึ้น แต่อย่าหวังรวยเลย ตลาดตอนนี้เงียบมาก ส่วนบางคนที่มีงานประจำอยู่แล้ว พอมาลองขายดูตกใจเห็นขายดี ลาออกมาค้าขาย อันนี้ผมไม่เห็นด้วยเลย เคยห้ามปรามหลายคนแล้วอ่ะ บางคนไมเชื่อตอนนี้ลำบากมาก ไม่รู้จะช่วยยังงัย
ให้เงินเชื่อก็แล้ว ก็ยังไม่รอด การขายของตลาดนัด เงินหมุนเวียนดี แต่ค่าใช้จ่ายแฝงเย๊อะมาก ส่วนมากกำไรเอาไปกินใช้หมด แย่กว่านั้นคือกินส่วนของทุนด้วย เมืองไทยหน้าฝนไม่แน่นอน ช่วงหน้าฝนคือฤดูอดอยากของแม่ค้าตลาดนัด จะขายดีก็ช่วงหน้าหนาวใกล้ปีใหม่ พอขายดีก็ลืมตัวกินใช้หมด ไม่คิดถึงช่วงฤดูอดอยาก แล้วก็เกิดปัญหากู้เงินนอกระบบ รับรองไม่รอดเห็นมาเย๊อะอ่ะ

[ตอบ #14 เมื่อ:]

ไปยกของก่อนเด๋วมาใหม่ ส่วนใครอยากมีความรู้เรื่องขายของตลาดนัด ลองลงชื่อในทู้ลุงจวบ ถ้ามีคนสนใจเย๊อะ ผมจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องเป็นราวอ่ะ
ไปแร๊ะ

[ตอบ #15 เมื่อ:]

อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เอง ที่ลุงไปเห็นเมื่อวานน่ะส่วนมากเป็นกุญแจ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ลูกชายลุงอ่ะน๊ามันเริ่มมีหนี้สินเพราะชักหน้าไม่ถึงหลัง ตั้งแต่เริ่มมีคนบ้านเดียวกันมาอยู่ด้วยนั่นแระ เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาได้คุยกันมันร้องให้(อีกแระ)บอกลุงว่ามันไม่ไหวแล้ว มันไม่รู้จะทำไงกับชีวิตมันดี มันอยากจะกลับบ้าน ลุงก็ว่า กลับไปแล้วจะไปทำอะไร ไม่เอาแระไม่เล่าแระ รู้สึกเหมือนนินทราลูกว่ะ ฮ่ะๆๆๆ ที่อยากรู้คือ ต้นทุนสูงมั้ยต้องมีทุนเท่าไหร่ สินค้าที่ผีเด็กเอามาให้ดูที่บ้านลุงก็มีขายนะแต่มีร้านเดียว

[ตอบ #16 เมื่อ:]

ถ้าลุงทำเอง..ไม่ต้องคุยเรื่องทุน...จบ ถ้าให้ลูกทำมาคุยกะผมก่อน
เอามันมาทั้งลูกทั้งเพื่อนน่ะแหละ...เด๋วจัดให้

[ตอบ #17 เมื่อ:]

ลุงคงทำเองไม่ได้หรอกผีเด็ก เพราะอะไรผีเด็กรู้ดีเน๊าะ ลุงอยากให้ลูกชายทำ แต่ลุงก็ยังไม่ได้พูดกับมันเลย ตอนนี้มันทำงานจันทร์ถึงศุกร์สองโมง(ไม่รู้ครึ่งป่าว....ลืม)โอฯต่อถึงสองสามทุ่ม วันเสาร์เช้าออกเย็น มันว่างวันอาทิตย์วันเดียว ที่จริงลุงไม่อยากให้มันออกจากงานเพราะว่างานมันได้บรรจุแล้ว พูดไปพูดมา ลุงยิ่งสับสนไม่รู้ทำไงกับชีวิตดี เฮ้อ!!!

[ตอบ #18 เมื่อ:]

เพื่อนมันจบปริญญาตรีเชียวนะผีเด็ก เหอๆๆ

[ตอบ #19 เมื่อ:]

อย่าให้ผมไปเจอน๊ะ จะฉลองศัทธาเพื่อนลูกลุงซ๊ะ สองยก รับรองมวยไทยแท้ๆอ่ะ ลูกลุงขอดอกเดียวอ่ะ

[ตอบ #20 เมื่อ:]

สรุปแล้ว...ส่งมาเลยลุง ทั้งลูก ทั้งเพื่อนลูกแหละ เด๋วจัดระเบีนบสังคมให้คับ

[ตอบ #21 เมื่อ:]

เอ คนละดอกสองดอกแบบนี้มันจะดีรื้อ c9j]6'-v5k,,yodjvoot

vhv gfuJp;]6'lj'ginjv's]y'w,8Ngohv

[ตอบ #22 เมื่อ:]

ข้อมูลเบื้องต้นที่ต้องรู้ในการขายของตลาดนัด เอาเฉพาะสินค้าพรีเมี่ยม
ถ้าขายต่างจังหวัด ต้องดูว่ามีคู่แข่งเย๊อะมั๊ย โดยปกติจะขายดีมาก และได้ราคาดีด้วย เรื่องการตั้งราคาก่อนอื่นต้องเดินสำรวจตลาดด้วยตัวเองก่อน แล้วจะรู้ว่า แต่ละสถานที่ควรตั้งราคาขายเท่าไหร่ แต่ข้อจำกัดของการขายพรีเมี่ยมเคยบอกแล้วว่า ของพรีเมี่ยม มีสินค้าทุกชนิด ตั้งแต่ของกิน ของใช้ ของเด็กเล่น ขายง่ายเพราะราคาถูกมาก ต่ำกว่าต้นทุนที่ผลิตจริง

[ตอบ #23 เมื่อ:]

การขายของแบบนี้เนื่องจากสินค้ามีหลากหลายเบื้องต้นเราจะไม่รู้เลยว่าตลาดแต่ละแห่ง ความต้องการของลูกค้าชอบสินค้าแบบใด เราจึงจำเป็นต้องทำการสำรวจตลาดก่อน เช่น ตลาดนัดเช้า ตามหมู่บ้าน สามารถขายของได้เกือบทุกชนิด ไม่ว่าของกิน กาแฟ นม ซิอิ๊ว น้ำปลา ถัง กะละมัง เสือ้ผ้าเด็ก จนถึงชั้นวางของ แต่ถ้าเปลี่ยนสถานที่ไปขายตามออฟฟิต รับรองของชิ้นใหญ่ๆได้ขนกลับบ้านหมดแน่นอน เพราะพนักงานออฟฟิต ไม่ได้มีรถทุกคน เงินเดือนก็จำกัด มักจะชอบซื้อสินค้าชิ้นเล็กๆ ราคาไพงมากแต่ดูดี เช่น ครีมทาผิว ครีมหมักผมชนิดเป็นซอง น้ำยาแล๊กตาสิด(ผู้หญิงรู้จักดี)อันนี้ขายดีมาก เมื่อก่อนผมขายครั้งเดียวหมดลัง 144ขวด ขวดละยี่สิบบาท กำไรขวดละ ห้าบาท เด๋วนี้ไม่มีแล้ว ยกตัวอย่างให้ฟัง ของประเภทน่ารักๆ ราคาไม่เกิน 39บาทขายดีมาก เช่นกระเป๋า พัดลมเล็กๆตั้งโต๊ะ กระจกลายการ์ตูน มีอีกเย๊อะยังนึกไม่ออก อ้อของเล่นเด็กก็ขายดีมาก เช่นรูปที่เคยลงให้ลุงดูอ่ะแต่ลบแล้ว เพราะเด๋วผิดระเบียบของบอร์ดนี้

[ตอบ #24 เมื่อ:]

รอให้มาถามอ่ะ

[ตอบ #25 เมื่อ:]

ลุงมาอ่านแล้ว นั่งคิดมาพักนึงแล้ว ลุงยังไม่รู้จะถามอะไร ลุงขอโทรไปคุยกับลูกชายก่อนนะ

ขอบใจมากๆเลยนะผีเด็ก
v
v
v
v
พอกดส่งปุ๊บ ดันคิดได้นึงคำถามคือ
"เราเลือกสินค้าเองได้หรือว่าแล้วแต่จะส่งมาให้"

[ตอบ #26 เมื่อ:]

สำหรับผมไม่สามรถเลือกสินค้าได้คับ แล้วแต่ว่าเค้าจะมีของแถมอะไรให้บ้าง เบื้องต้นต้องเข้าใจก่อนว่าสินค้าตัวนี้ มันเป็นแค่ตัวยั่วกิเลสลูกค้าให้ซื้อผลิตภัณท์ตามเป้าหมายที่เค้าต้องการขาย เมื่อซื้อครบตามจำนวนแล้วเค้าถึงจะแจกให้ เช่น ต้องซื้อผงซักฟอกครบ 300บาท ถึงจะแถมกะละมังให้ 1 ใบ ดังนี้เราไม่สามารถกำหนดได้ว่าเราจะได้อะไรมา แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กะประสพการณ์คับ แต่ขอยืนยันว่าขายได้ทุกตัวและขายดีด้วยอ่ะ สำหรับลูกลุง ถ้าเอาจิง คำไหนคำนั้นคับ...แต่ขอเตะเพื่อนลูกก่อนได้ป่าวอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

[ตอบ #27 เมื่อ:]

ซีเอ้ย ลุงโทรไปถามมันแล้วล่ะ อ้ายลูกชายอยากทำ แต่มันบอกมันไม่รู้เรื่องเลยเลยเรียกแฟนมันมาคุยด้วย แฟนมันบอกว่าอย่าเลย อ้วน(ชื่อมัน)มันไม่รู้เรื่องอีกอย่างก็พูดไม่เก่งและที่สำคัญ ไม่ทันคน ตอนนี้กำลังมีปัญหากับเพื่อนนั่นแระ แค่บอกว่าจะย้ายออก เพื่อนเลยไม่พอใจ ญาติของเพื่อน(ก็ญาติของลุงด้วย)บอกคุณอ้วนว่า อย่าเพิ่งออก แต่คุณอ้วนมันออกแน่ เพราะแฟนสั่ง ถ้าไม่ย้ายออกคงต้องเสียแฟนแน่ๆงานนี้ เฮ้อ เสียดายขายขี้หน้า ลูกไม่ได้ขี้ตีนลุงเลีย

[ตอบ #28 เมื่อ:]

ใจเย็นๆลุง...บางทีต้องปล่อยให้เค้าคิดเอง หรือเค้ายิงมาเด๋วผมโทรกลับอยากคุยทั้งอ้วน ทั้งแฟนอ่ะ เด๋วว่างผมจะเขียนประสพการณ์ขายต่อ เผื่อทำให้เค้ามีกำลังใจ ว่ายังมีคนที่ลำบากกว่เค้าอีกเย๊อะ

[ตอบ #29 เมื่อ:]

ต๊ะเอ๋ ย้ายมาโม้กันตงนี้ดีป่าวลุง คุยกันแต่เรื่องเรื่อยเปื่อย กะเรื่องกวนๆขำกันแมะ

[ไอค่อนข้อความ:]

	ปรากฎข้อผิดพลาดตังต่อไปนี้ขณะส่งข้อความนี้:
	คำเตือน: ความคิดเห็นนี้ถูกล็อกไว้! เฉพาะผู้ดูแลเท่านั้นที่ตอบได้
ชื่อ:
	แชร์ไป Facebook ด้วย
กระทู้:
ไอค่อนข้อความ:	ไอค่อนขณะนี้ กระทู้ทั่วไปเหมาะสำหรับผู้ชมทุกวัย กระทู้สำหรับเด็กก่อนวัยเรียน กระทู้สำหรับเด็ก กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำ กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี กระทู้ที่ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี กระทู้เฉพาะไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน
	ตัวหนาตัวเอียงตัวขีดเส้นใต้จัดย่อหน้าชิดซ้ายจัดย่อหน้ากึ่งกลางจัดย่อหน้าชิดขวา ขนาดตัวอักษร เล็กมาก เล็ก ปกติ ใหญ่ ใหญ่มาก เปลี่ยนสี สีดำ/ขาว สีแดง สีเหลือง สีชมพู สีเขียว สีส้ม สีม่วง สีนํ้าเงิน/ฟ้า สีเทา สีน้ำตาล สีเขียวฟ้า สีกรมท่า สีเลือดนก สีเหลืองอมเขียว
	[เพิ่มเติม]
	กลับไปกระทู้นี้ หลังจากการตั้งความคิดเห็น ไม่ใช้สัญลักษณ์แสดงอารมณ์
แนบไฟล์:	(แนบไฟล์เพิ่ม) ไฟล์ที่อนุญาต: gif, jpg, jpeg ขนาดไฟล์สูงสุดที่อนุญาต 20000000 KB : 4 ไฟล์ : ต่อความคิดเห็น
ติดตามกระทู้นี้ :	ส่งไปที่อีเมลของสมาชิกสนุก
	ส่งไปที่
พิมพ์อักษรตามภาพ: