ระบอบบการปกครองสังคม มีหลายระบอบ ทุกระบอบมีทั้งส่วนดี และ ส่วนเสีย แต่นานาชาติที่เจริญแล้ว ลงความเห็นว่า ระบอบประชาธิปไตย(Democracy)ดีที่สุด
ถ้าจะแปล คำว่า ประชาธิปไตย แบบง่ายๆพื้นๆก็แปลว่า "คือระบอบการปกครองสังคมโดยยึดถือเสียงของประชาชนข้างมากเป็นใหญ่" นี่แปลตามพจนานุกรมราชบัณฑิตสถานเลย(เติมคำว่าสังคมหน่อยหนึ่ง)
แต่ยังมีส่วนปลีกย่อยอีกพอสมควร(ซึ่งเป็นข้อคิดข้อเขียนของผมเอง) เช่น
1. เสียงส่วนใหญ่ต้องได้มาด้วยการเลือกตั้งด้วยความบริสุทธิ์ยุติธรรม ไม่ซื่อ-ขายเสียง
2. เสียงข้างน้อยต้องยอมรับเสียงส่วนใหญ่ โดยไม่ก่อกวน ไม่ก่อความวุ่นวาย
3. เสียงส่วนใหญ่ต้องฟังเสียงส่วนน้อย แต่จะนำไปปฏิบัติหรือไม่ ขึ้นอยู่คณะกรรมการพรรคจะพิจารณา
4. การปกครองในระดับประเทศ ฝ่ายข้างมาก เป็นรัฐบาล ส่วน ฝ่ายเสียงข้างน้อย เรียกว่าฝ่ายค้าน(ในความหมายไทย)แต่ในต่างประเทศเรียกว่า Opposite (ฝ่ายตรงข้าม)
จุดเสียของระบอบประชาธิปไตย คือถ้าสังคมใดมีแต่ผู้ทรงศีล วันๆเอาแต่ท่องคาถา ผู้นำประเทศ ก็ออกไปทาง ฤาษี อาจจะต้องแต่งชุดขาว ก่อนประชุมอาจต้องให้ศีลให้พรกันก่อนถึงประชุมได้(พูดเล่น)
ตรงกันข้าม ถ้าสังคมมีแต่โจรคนชั่ว ใจทราม เจ้าของบ่อนพนัน เจ้าของหวยเถื่อน มือปืนรับจ้าง ซุ้มซ่องโจร หรือพวกคลั่งศาสนา หรือนายทุนสามานย์ ผุ้แทนของปวงชน หรือผู้นำประเทศ จะเป้นคนไม่ดี หรืออาจจะเป็นนอร์มินี เข้ามามีอำนาจในการปกครองประเทศ
ตัวอย่างเปรียบเทียบ..
สมมุติว่าในสภา มีหมูเดินมา มีสี่ขา มีหู มีหาง ร้อง อู๊ดๆ ใครก็รู้ว่า เป็นหมู แต่ฝ่ายข้างมาก นายใหญ่จ้างให้ยกมือ ไม่เห้นด้วย สส.ข้างมากพร้อมใจกันลงมติว่า สัตว์ที่เห็นนั้น เป็นหมา แล้วจะให้เสียงข้างน้อย ยอมรับว่า นั่นมัน หมาไม่ใช่หมู
อันนี้แหละเรียกว่า "เผด็จการทางรัฐสภาฯ" เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด ในระบอบประชาธิปไตย
ถ้ารัฐบาลใด ซื้อเสียงจากประชาชน เพื่อได้เสียงข้างมาก และมีอำนาจปกครองแผ่นดิน เมื่อนั้น ประเทศชาติฉิบหายแน่นอน
เราจะเลือกแบบ ประชาธิปไตย หรือจะเลือกแบบ ประชาธิปตาย ประชาชน ต้องฉลาด ถ้าเลือกแบบ ประชาธีปะตาย ประชาชนตายแน่ๆ
//ช.ผาสุข(ผู้ใฝ่หาประชาธิปไตยที่แท้จริง ชาตินี้จะเห็นไหมนี่?)
